Review

Filmreview: Le deuxième acte
  • 0
  • 2
Le deuxième acte is de nieuwste film van de Franse filmmaker Quentin Dupieux, ook bekend als de muzikant Mr. Oizo. Dupieux staat erom bekend dat hij een veelzijdig filmmaker is en voor deze film heeft hij opnieuw niet alleen de regie gevoerd, maar ook het scenario geschreven, de montage verzorgd en de cinematografie op zich genomen. Le deuxième acte was de openingsfilm van het 77ste Cannes Film Festival, dat vandaag van start ging. De film is te zien in bioscopen in Frankrijk, evenals in Franstalige bioscopen in België en enkele geselecteerde Vlaamse bioscopen.
Filmreview: The Mother of All Lies
  • 0
  • 0
In de documentaire The Mother of All Lies (originele titel Kadib Abyad) onderzoekt regisseur Asmae ElMoudir een deel van haar familiegeschiedenis, waarbij de traumatische gebeurtenissen tijdens de Broodrellen van 1981 in Marokko een belangrijke rol speelden. Tijdens deze rellen greep het leger hardhandig in, waarbij militairen het vuur openden op de menigte en traangas gebruikten om de demonstranten – die protesteerden tegen de hoge meelprijs – uiteen te drijven. Het gewelddadige optreden van de ordediensten resulteerde in honderden doden en gewonden.
Review: El Shaddai: Ascension of the Metatron HD Remaster
  • 0
  • 2
De PlayStation 3 en Xbox 360 zullen waarschijnlijk het best herinnerd worden als de consoles waarop iconische reeksen zoals Gears of War, Assassin's Creed, Uncharted, The Last of Us of zelfs de moderne Call of Duty-games het levenslicht zagen. Het was een tijd van bruin- en grijstinten, waarbij cover shooters domineerden. Maar, het was ook een moment waarop ontwikkelaars heel wat creatieve vrijheid kregen, wat voor enkele zeer originele, soms ronduit bizarre games zorgde zoals Tokyo Jungle, NieR, Catherine, Asura's Wrath of Killer is Dead. Een titel die ook aboluut in dit rijtje past, is het in 2011 verschenen El Shaddai: Ascension of the Metatron.
Review: Braid, Anniversary Edition
  • 1
  • 1
Het is alweer zestien jaar geleden dat de originele Braid lanceerde voor de Xbox 360. Dat het zolang duurde vooraleer de Anniversary Edition van de erg succesvolle puzzelgame uitgebracht werd, ligt voor een deel aan het streven naar perfectie van diens makers. Bijna niet te geloven, maar de releasedatum van deze opgesmukte versie schoof maar liefst drie jaar op. Soit, nu rijst vooral de vraag of die achternaam van Jonathan Blow, Jon voor de vrienden, echt geen speling van het lot is. Slaagt de drijvende kracht achter gamestudio Thekla er alweer in om ons weg te blazen, met dit vernieuwde werk? Let’s check it out!
Seriereview: Wednesday Seizoen 1 (blu-ray)
  • 0
  • 0
Er zijn voldoende zaken in het leven waar ik niks van snap. Hoe zet je een breiwerk op? Waarom is een bromfiets anno 2024 nog net zo luid als hij was in 1984? Als je elk jaar een Slimste Mens kiest, moet de vorige dan die titel in feite niet officieel weer ingeven? Maar, één van de hoofdzaken die ik niet snap is toch wel waarom Wednesday Addams' naam verfranst en verspaanst is. Mercredi Addams. Miércoles Addams. Veritaliaanst zelfs: Mercoledi Addams. Nee, daar is niks mis mee en nee, het zal nog wel gebeuren (Juan Wick?), het is echt een privé "maar waarom?". Wednesday is niet de meest ingewikkelde naam - eens je het een keer gehoord hebt, ik zie wel in hoe enkel lezen je doet afvragen wie in godsnaam zijn kind 'Wetnesdee' zou heten - maar daarna simpel genoeg. Ik ben er ook gewoon zeker van dat de Addams-dochter zelf nooit haar naam zo zou (laten) aanpassen. Wednesday en Squidward, wij snappen elkaar. Mijn eigen naam is niet echt te verwarren, maar ik krijg er ook kriebels...
Review: Tales of Kenzera: ZAU
  • 1
  • 4
In het verleden toonden beroemdheden uit de filmindustrie wel eens interesse in videogames. Iemand zoals Robert de Niro bijvoorbeeld kwam met 9: The Last Resort – vandaag de dag een vergeten obscuriteit – op de proppen, terwijl Vin Diesel zelf een ontwikkelingsbedrijf (Tigon Studios) oprichtte. Steven Spielberg daarentegen wist Electronic Arts te overtuigen om samen Boom Blox te maken, omdat hij erg graag een game wou creëren die hij met z’n kinderen kon spelen. Vaak vertonen zulke akkoorden tekenen waarmee men vluchtig wat aandacht wou trekken, maar af en toe krijgen we toch iets dat niet zozeer afhankelijk is van de allure rondom een willekeurige ster uit de showbizz. De oorsprong betreffende Tales of Kenzera: ZAU klonk bij diens onthulling alvast meer oprecht; nog goed ook, want anders kon diens thematische fixatie onmiddellijk instorten …
Review: Let Bions Be Bygones
  • 0
  • 1
Drankverslaafde, door het leven gekwelde detective in een cyberpunkwereld: check. Een pistool dat kan praten, of meer specifiek, constant vloekt: check. En geregeld die imaginaire significante andere, in de gedaante van een sexy vrouw: check. Laat het duidelijk zijn, Act I & II van Let Bions Be Bygones werden zopas gelanceerd. Een pixelated, over the top indieversie van Disco Elysium, of gewoon het resultaat van de hersenkronkels van een paar developers ontsproten uit de tijd toen het gebruik van LSD nog courant was? Je mag ervan denken wat je wil, maar het idee achter deze narratieve Point & Click-game is ondanks zijn vele gebreken een specialleke.
Review: Eiyuden Chronicle: Hundred Heroes
  • 0
  • 1
Als je vandaag de dag naar de gamesdivisie kijkt van Konami, dan lijkt het bedrijf helaas niet meer dan een schim te zijn van de uitgever en ontwikkelaar die het ooit was. Hoewel ze nog steeds games uitbrengen, voornamelijk remasters, ligt de focus vandaag de dag vooral op mobile games, collectible card games en pachinkomachines. Van het bedrijf dat iconische titels zoals Metal Gear Solid, Silent Hill, Castlevania, Contra of Zone of the Enders uitbracht, blijft er weinig over. In de jaren negentig en begin tweeduizend scheerden zij ook hoge toppen met rollenspelreeks Suikoden, die voornamelijk op de PlayStation en PlayStation 2 een groot succes was. De eerste twee titels in deze reeks krijgen later dit jaar trouwens een remaster genaamd Suikoden I & II HD Remaster: Gate Rune and Dunan Unification Wars.
Review: Indika
  • 1
  • 3
Verhalen die kritiek werpen op de katholieke kerk of zelfs op het religieus fanatisme zelf, zijn allang geen unicum meer. Zelfs in de game-industrie is het al decennia lang passé om nog een Paus, of God zelve, als hoofdantagonist in te stellen. Toch positioneert Indika, een adventuregame over een Russisch-Orthodoxe non die met de duivel praat, zich als een transgressief stuk satire.
Filmreview: Tim Travers & The Time Traveler's Paradox
  • 0
  • 1
Tijdreizen staat garant voor heel wat paradoxen en in de meeste films wordt hier nogal klakkeloos overgegaan. Soms wordt het gelukkig wel benoemd maar het wordt pas echt interessant als de filmmakers er creatief mee aan de slag gaat, zoals in Predestination of Primer. Deze films zijn vaak zware kost die je hoofd doen tintelen, maar in Tim Travers & The Time Traveler's Paradox, het langspeeldebuut van Stimson Snead dat gebaseerd is op zijn gelijknamige kortfilm, gaat het er lichtjes anders aan toe.
Review: SaGa Emerald Beyond
  • 0
  • 0
Hoewel de SaGa-reeks al bestaat sinds 1989, wist zij nooit dezelfde status te bereiken als de andere JRGP-reeksen van Square Enix zoals Final Fantasy, Dragon Quest of Kingdom Hearts. De serie begon nochtans als een spin-off van die eerste, genaamd The Final Fantasy Legend, maar het eigenwijze karakter van de reeks maakte dat zij minder toegankelijk was voor het brede publiek en dus ook minder aansloeg. Met Saga Emerald Beyond krijgen we een nieuwe standalone-titel in de reeks waarmee de makers hopen om zowel nieuwe als oude fans te kunnen verleiden.
Review: Assetto Corsa Competizione + Nürburgring Pack DLC
  • 0
  • 0
Ik heb geen rijbewijs. Ik heb ook geen fiets (tenzij onderdelen in een doos in de garage sinds 2022 telt als 'fiets'). Daarom kan ik in feite ook niet claimen dat mijn gebrek aan een rijbewijs op mijn half gezegende leeftijd gewoon ligt aan een goed vooruitzicht op de - toen nog - toekomst en zorg voor de planeet. Casa Squidward is ook een beetje in the middle of nowhere dus ook 'ach, voor niets nodig toch' is geen te gebruiken excuus. Al woon ik wel dicht bij een wekelijks partijtje klaverjassen, dus er is wel nog een klein element van spanning in het leven. Kort gezegd (too late) ik ben een eeuwige voetganger. Veel van de games die ik hier test bevatten ook moedige hoofdpersonages die met hun eigen paardenkracht missies volbrengen, dus ik voel mij zeker niet uitgesloten of achtergesteld. Los van mijn eigen niet-rijden, ben ik ook een fan van Formule 1 (#SuckItMax) en kan ik enorm plezier hebben in een goede racingsimulator. Naast de Godfathers Gran...
Review: Anomaly Collapse
  • 0
  • 1
Roguelikes (of hun zusje met meer permanente upgrades: roguelites) zijn de laatste jaren een comeback aan het maken, maar het is niet altijd makkelijk om uit te dokteren welke je tijd waard zijn, en welke niet meer dan één run van je tijd verdienen. Zo ook met Anomaly Collapse, een roguelite-RPG waar je met pluizige personages strategische gevechten aangaat in een stad waar monsters en natuuranomalieën wijdverspreid zijn.
Review: The Gap
  • 0
  • 2
Elk metrostation in London heeft al jaren een geautomatiseerd omroepsysteem. Behalve eentje. De Northern Line heeft nog steeds het bandje van meneer Oswald Laurence. De brave man werkte voor London Underground sinds de jaren zestig en sprak medio jaren zeventig de bekende zinnetjes zoals 'mind the gap' in. Oswald is al enkele jaren wijlen, maar zijn echtgenote komt nog wekelijks even pauze nemen in dit station, gewoon om haar echtgenoot nog eens te horen. LU belooft ook dat dit zo zal blijven tot het einde van haar dagen (van de weduwe, niet London Underground ...) en daarna gaan de bandjes naar de familie. Een hartverwarmend verhaal. Mind, thát gap is not this Gap. Inderdaad, het verhaal van The Gap is niet zo schattig, maar daarom niet minder interessant om in te duiken.
Techreview: Trust GXT 491 Fayzo Wireless Gaming Headset
  • 0
  • 0
Hoera, ik hoef niet langer te gamen in de slaapkamer naast een slapende vriendin en ben dus niet langer verplicht om headphones te gebruiken tijdens het gamen. Althans, dat was toch mijn idee bij de aanschaf van een gloednieuwe OLED-tv. In de praktijk blijkt echter al snel dat schermen met een dikte van pak 'em beet 3 mm nu niet bepaald het meest performante geluid bieden. Ik blijf dus, gewoontedier dat ik ben, gewoon met een koptelefoon op gamen. Gelukkig doe ik dat sinds kort wel in stijl dankzij de Trust GXT 491 Fayzo die met een koket lila kleurtje en RGB-verlichting een betere visuele indruk maakt dan het bescheiden prijskaartje suggereert. Dat een relatief goedkopere headset niet noodzakelijk een goedkope indruk moet maken is dus duidelijk, maar hoe zit het met de prestaties?
Seriereview: Sand Land: The Series
  • 2
  • 4
Akira Toriyama, de geliefde Japanse mangaka, is voor mij vooral bekend vanwege Dragon Ball Z, hoewel hij natuurlijk veel meer heeft gedaan. Zijn manga Sand Land, uit het begin van de jaren 2000, is tot op heden grotendeels onder de radar gebleven. Sand Land: The Series is een adaptatie van deze originele manga en er is ook een game en een film van uitgebracht.
Review: TopSpin 2K25
  • 0
  • 4
Het is gewoon Pong, maar met betere graphics. Ik verslik me haast in mijn Capri-Sun wanneer mijn vriendin de stelling doodleuk poneert bij het opstarten van TopSpin 2K25 . Ja, we weten allemaal heus wel dat het een running gag is dat tennis niet bepaald de meest complexe sport is, of zo lijkt het dan toch. Als er iets is dat Top Spin na dertien jaar afwezigheid namelijk duidelijk maakt, is dat er meer nuance en diepgang in het spelletje verborgen zit dan je zou vermoeden.
Review: Another Crab's Treasure
  • 0
  • 1
Beeld je eens in dat je niet van de slimste bent, waardoor je niks begrijpt van de huidige maatschappij met al haar rechten en plichten. Eigendom, vruchtgebruik en belastingen: die termen zeggen je helemaal niets. Hoe zou jij je dan voelen, als je daarbovenop ook nog eens een heremietkrab bent in een vervuilde, Souls-like oceaan, en extra kwetsbaar nadat je je schelp verloor? Hoe gek deze combinatie ook mag klinken, dat is dus precies het scenario waar het in Another Crab’s Treasure om draait.
Review: Terra Memoria
  • 0
  • 3
Een squad. De homies. Min moaten. Welke naam je het ook wil geven, het leven is prettiger als je het niet helemaal alleen moet doorlopen. Ik was enkele weekends geleden op FACTS en daar zag je hoe leuk het was als je in een groepje aan de slag kon met allerhande indrukwekkende cosplays. Maar ook gewoon aan het einde van de dag eens een berichtje kunnen sturen en weten dat iemand oprecht wel wil weten hoe het gaat, het klinkt melig, maar het is wel zo leuk. In de wereld van de verbeelding is het niet anders. Een dwerg helemaal alleen, één hobbit, zelfs geen olijke tweeling maar een olijk enig kind? Bijlange zo handig niet. Nee, voor missies allerhande is het veel leuker om met een gezelschap te zijn. Terra Memoria is zo een game waar je met een aantal personages aan de slag gaat. Vriendschappen voor het leven of toch liever in je uppie? We ontdekken het samen!
Filmreview: Mother's Instinct
  • 0
  • 2
Mothers' Instinct opent met krachtige illustraties van moederliefde. Bij haar thuiskomst merkt Céline dat de gordijnen dicht zijn, terwijl ze deze eerder had geopend. Deze kleine verandering wekt onmiddellijk haar bezorgdheid en vastbesloten om haar kind te beschermen, gaat ze op onderzoek uit. Even later zien we Alice in actie, rennend om haar zoon te redden van pindakoekjes vanwege zijn allergie. Deze scènes representeren de bezorgdheid van moeders voor hun kinderen en hun vastberadenheid om hen te beschermen. De realiteit is echter dat je niet alles kunt voorzien en tragedies ondanks alles toch gebeuren.
Terug
Bovenaan